Sunday, July 30

Καλοκαιρινές διακοπές (3/3)

Η διαδρομή για την πανσιόν δεν ήταν πάνω από πέντε λεπτά με τα πόδια. Η Βάσω και ο Γιάννης την έκαναν ένα τέταρτο. «Δεν κρατιέται με τίποτα ο αγάμητος», σκέφτηκε.
Ο Γιάννης δεν κρατιόταν με τίποτα πράγματι. Είχε καιρό να γουστάρει έτσι μια γυναίκα. Είχε καιρό να χαμουρευτεί με γυναίκα. Είχε ιδρώσει από την καύλα, το ποτό τον έκανε πιο τολμηρό απ’ ότι συνήθως. Την άγγιζε παντού, στο στήθος, τον κώλο, ειδικά στο σημείο- φετίχ του, το μέρος πίσω από τα γόνατά της.
«Θα πάμε στο δικό μου δωμάτιο», του είχε πει. «Θα αισθάνομαι πιο άνετα εκεί. Δεν σε πειράζει, ε;». Δεν τον πείραζε καθόλου.
Με το που μπήκαν στο δωμάτιο, έβαλε το χέρι του κάτω από το φόρεμά της και της τράβηξε με δύναμη το στρινγκ της. Αισθανόταν σαν το μικρό παιδί που βιάζεται ν’ ανοίξει το δώρο που του έκαναν τα Χριστούγεννα.
«Περίμενε, περίμενε. Θα το βγάλω εγώ»
Ισορρόπησε στο ένα της πόδι και το έβγαλε. Τα λίγα δευτερόλεπτα που έμεινε με το ένα πόδι σηκωμένο, σκέφτηκε ότι το να κάνεις σεξ με κάποιον που δεν γουστάρεις καθόλου είναι πολύ άσχημη τιμωρία.
«Μην βγάλεις τίποτα άλλο», είπε ο Γιάννης
«Σωστή επιλογή», απάντησε
Έπεσαν στο κρεβάτι. Σήκωσε τη φούστα της. Άρχισε να τη γλύφει. Έσφιξε τα πόδια της γύρω από το λαιμό του και έχωσε τα δάχτυλά της στα μαλλιά του. Αναρωτήθηκε αν Κώστας θα προλάβαινε.
Ο Γιάννης το μόνο που άκουγε ήταν ο ήχος των βογκητών της και τα τριζόνια από την ανοιχτή μπαλκονόπορτα. Έβγαλε το παντελόνι του χωρίς να σταματήσει να τη γλύφει και μπήκε μέσα της. Μόλις άνοιξε το δώρο του και αισθανόταν υπέροχα.

«Τι πούτσος είν’ αυτός μωρό μου;», είπε η Μαρία όσο χούφτωνε τον Κώστα στο δρόμο.
«Κρατήσου, φτάνουμε»
Σε δύο λεπτά έφτασαν στο δωμάτιό του. Τη σήκωσε στα χέρια του και την έριξε στο κρεβάτι. Άνοιξε το συρτάρι του κομοδίνου και έβγαλε δύο τηλεκοντρόλ. Το ένα άνοιξε το aircondition.

Ο Γιάννης πήδαγε τη Βάσω με τον ίδιο τρόπο που είχε πηδήξει εκείνη την πουτάνα, μετά από τρεις μήνες μέσα στο στρατόπεδο. Με μίσος, σχεδόν.
«Ναι, έτσι καύλα μου. Αχ, με τρελαίνεις!», άκουσε μια φωνή. Όχι μόνο φωνή. Βογκητά. Βαριές ανάσες. Δεν ήταν της Βάσως. Ακουγόντουσαν σαν να έρχονταν από ψηλά και δεξιά. Ακουγόντουσαν σαν να ερχόντουσαν από ηχείο.
«Τι στο…», σκέφτηκε φωναχτά. «Άνοιξες την τηλεόραση, τι είναι αυτό;»
«Συνέχισε, μη δίνεις σημασία», του είπε η Βάσω και έσφιξε περισσότερο τα πόδια της.
«Σ’ αρέσει να σε σκίζω μωρή πουτάνα;», κι’ άλλη φωνή, αντρική αυτή τη φορά.
«Ναι, μ’ αρέσει. Έτσι, τέλεια μωρό μου. Συνέχισε. Αχ πώς με σκίζεις…»


«Μαρίαααααααααααααααα», ούρλιαξε ο Γιάνης. «Μαρίααααααααααααααααα».
«Τι έπαθες; Ποια Μαρία;»
«Σκάσε μωρή. Πού είναι η Μαρία; Από πού έρχονται αυτές οι φωνές;". Σηκώθηκε και έβγαλε τη ζώνη από το παντελόνι του. «Μίλα», τη χτύπησε στο δεξί πόδι.
«Είσαι τρελός; Τι κάνεις; Μη…»
«Μίλαααααααααα». Αυτή τη φορά η ζώνη τη βρήκε στο πρόσωπο. Μάτωσε η μύτη της. Έτρεξε αίμα στο σεντόνι.
«Μίλαααααααααααααα». Τη βρήκε με την αγκράφα στο ύψος του στήθους της. Η Βάσω πήγε να σηκωθεί. «Κώστα», φώναξε με όση δύναμη της επέτρεπε ο φόβος της.
«Σκάσε και πες μου που είναι η Μαρία. Μίλα», έβαλε τα χέρια του στο λαιμό της και άρχισε να τη σφίγγει.
«Αχ ναι, θα χύσω μωρό μου. Ναι. Συνέχισε»
«Μαρίααααααααα», έσφιξε το λαιμό της Βάσως με όλη του τη δύναμη σχεδόν. Λίγο αίμα κύλησε στο δεξί του χέρι.
«Σ’ αρέσει μωρή ξεκωλιάρα; Ε;»
Του μιλούσε μόνο με το βλέμμα. «Σταμάτα, θα σου εξηγήσω», τον ικέτευε. Δεν την άκουγε, φυσικά. Δεν την κατάλαβε, φυσικά. Δεν τον ένοιαζε.
«Μαρίαααααααααα»
«Ναι, με τρελαίνεις. Ναι. Έλα καυλιάρη μου να χύσουμε μαζί»
Η Βάσω άφησε την τελευταία της πνοή την ίδια στιγμή που η Μαρία έχυσε. Σε λίγο έχυσε και ο Κώστας.
Ο Γιάννης έχυσα τα πρώτα του δάκρυα λίγα δευτερόλεπτα μετά. Είχε να δακρύσει από τότε που η Μαρία του είπε να μην την ξαναενοχλήσει. Το μόνο που άκουγε, ήταν τα τριζόνια.
Τα γαμημένα τα τριζόνια.

28 Comments:

Anonymous Anonymous έγραψε...

Το τιμημα ειναι υψηλο για ενα χυσιμο...Τοσο b-κειμενο που θα γινει cult...Καλες διακοπες...

7/30/2006 05:25:00 pm  
Blogger pascal έγραψε...

καλησπέρα isis. Προβλεπόμενος ε; Ok, θα το προσέξω :PPP

λύκε, τι εννοείς b κείμενο; Εδώ μιλάμε για επίπεδο κάφκα και πάνω ρε. Πφφφφ, δεν έχεις γούστο μου φαίνεται.

7/30/2006 10:38:00 pm  
Blogger pascal έγραψε...

isis: Το ξέρω ότι το προβλέψιμος είναι η κατάλληλη λέξη, αλλά μ' αρέσει να κάνω λάθη επίτηδες

7/30/2006 10:43:00 pm  
Anonymous Anonymous έγραψε...

τι έχεις πάθει τώρα τελευταία με τους ματωμένους γάμους???

7/31/2006 12:21:00 am  
Blogger sorry_girl έγραψε...

Μαύρο καλοκαίρι θα περάσουμε!
;)

7/31/2006 09:14:00 am  
Blogger pascal έγραψε...

Τίποτα. Απλά έχω δολοφονικές τάσεις και τις εκτονώνω μ' αυτόν τον τρόπο.

sorry: Δεν θέλω να ακούω αηδίες. Μια χαρά καλοκαίρι περνάμε. Εντάξει;

7/31/2006 11:27:00 am  
Blogger triantara έγραψε...

Ναι, προβλέψιμη η ιστορία, αλλά και πάλι μας άρεσε :)

Μια ερώτηση μόνο: ο Γιάννης ήταν Κρητικός;;;

7/31/2006 12:49:00 pm  
Blogger Idάκι έγραψε...

Κι εγώ προσπαθούσα να φανταστώ ποιος θα σκοτώσει ποιον, από την αρχή...

Τελικά, η Βάσω που τα σχεδίασε όλα τιμωρήθηκε. Αλλά παραμένει το ερώτημα: γιατί τα σχεδίασε; Και ποιον ήθελε να τιμωρήσει; Διότι από καύλα δεν ήταν εφόσον δεν γούσταρε το Γιάννη, right;

Κάτι δεν έπιασα μάλλον...

7/31/2006 02:23:00 pm  
Anonymous Anonymous έγραψε...

΄Ετσι ειναι, αν ετσι νομιζεις οτι ειναι...΄(Πιραντελο) Και εχε το νου σου, γιατι ο Καφκα τα τιναξε νωρις...Οσο για το επιπεδο μου...ειναι το επιπεδο ενος λυκου...οταν πειναει τρωει σαν ΄λυκος΄...Δεν σκοτωνει για FUN..

7/31/2006 08:31:00 pm  
Blogger bbchris έγραψε...

Πάλι καλά που είσαι εσύ ρε Pascal με τα κείμενά σου και κατάφερε να έχει γκομενική επιτυχία ο ναυτιλιακός κλάδος στην γειτονιά!!!!

8/01/2006 12:12:00 pm  
Blogger pascal έγραψε...

triantara: Όχι, δεν είναι Κρητικός. Με διαβάζεις συχνά βλέπω... :)))

id: Η Βάσω δεν είχε σχεδιάσει τίποτα. Απλά η ιδέα ήταν να πηδιούνται σε χωριστά δωμάτια ξενοδοχείου και να ακούν, μέσω ασύρματου συστήματος (γίνεται, μη φρικάρετε) ο ένας το πήδημα του άλλου. Αυτά.

deadend: Ευχαριστώ για το κομπλιμάν.

λύκος: Πιραντέλο; Μ' αρέσεις. Όχι, δεν τραβάω κανένα ζόρι με το επίπεδό μου. Μπορώ και χειρότερα.

άσωτος: Ωραίος. Έτσι. Αν μου έλεγες και τι δεν σου άρεσε ακριβώς, θα το εκτιμούσα περισσότερο. Όχι, δεν έχω λήξει. Παίρνω όμως ληγμένα.

chris: Ε, να έλεγα ότι πηδάει ο μπάρμαν, θα ήταν λίγο κλισέ...

8/01/2006 02:13:00 pm  
Blogger Idάκι έγραψε...

Pascal, με την απάντησή σου, ισχυροποιήθηκε η εντύπωσή μου: δεν ήταν από καύλα, κάποιον τιμωρούσε η Βάσω...

Δεν θα πω περισσότερα διότι δεν με πληρώνει κανείς για ψυχανάλυση σε κείμενα :-ΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ

Δεν είπα πάντως ότι ήταν προβλέψιμο, απλά όσοι ήρωές σου με έχουν διασκεδάσει έχουν γενικώς μικρή προσδόκιμο ηλικία και η Βάσω ήταν πολύ τσαντίλω και αποφασισμένη, άρα μου έκανε για μοβόρικο τέλος...

8/01/2006 07:02:00 pm  
Blogger pascal έγραψε...

Κοίτα, προτιμώ να ψυχαναλύουν τα κείμενά μου παρά εμένα, όπως κάνουν ορισμένοι και μου σπάνε τα νεύρα αφάνταστα.

8/01/2006 10:07:00 pm  
Blogger RaZzMaTaZz έγραψε...

Όμορφο! Μου άρεσουν τα bloody endings!

8/02/2006 01:56:00 am  
Blogger Νίκος Παργινός έγραψε...

Δολοφονικό γράψιμο. Αλλά έχει το γούστο του.

8/02/2006 12:20:00 pm  
Blogger pascal έγραψε...

razz: ok. Μπορώ και χειρότερα. Θα δεις.

άσωτος: Ωραίος. Είσαι αρχηγός. Σιγά μην ξενερώνω ρε συ, δεν ποστάρω σ' αυτό το μπλογκ για να με γουστάρουν. Απλά, αντί να τα γράφω και να τα κρατάω στο PC, τα βγάζω στη φόρα. Αυτό.

νίκος παργινός: Πρώτη φορά σε βλέπω εσένα. Ναι, φαντάζομαι ότι για μερικούς έχει γούστο.

8/02/2006 01:33:00 pm  
Blogger YO!Reeka's έγραψε...

σπλατεράκι! καλό θα ήταν να την τεμαχίσει και μετά :)

8/02/2006 01:42:00 pm  
Blogger pascal έγραψε...

Τώρα που το ξαναδιαβάζω, χρειάζεται περισσότερο αίμα για να γίνει σπλάτερ. Μαλακία. Τσιγκουνεύτηκα

8/02/2006 01:43:00 pm  
Blogger triantara έγραψε...

"Με διαβάζεις συχνά βλέπω... :)))"
καλά, ας στο ξαναπώ να το εμπεδώσεις: γιου αρ μαι λαστ κόλλημα, ρε μαι τσάιλντ, πως να το κάνουμε;;;

8/02/2006 02:47:00 pm  
Anonymous Anonymous έγραψε...

Αν ο Ταραντινο διαβαζε το κειμενο σου θα σου εκανε αμεσως προταση για ταινια...Greek splater...Γκρρρ...

8/02/2006 07:39:00 pm  
Blogger pascal έγραψε...

triantara: Ακόμα; Αυτό το είπες και πριν τρεις βδομάδες :)

λύκος: Αυτό μόνο ως ειρωνία μπορώ να το εκλάβω. Μ' αρέσουν όμως οι ειρωνίες.

8/02/2006 08:44:00 pm  
Anonymous Anonymous έγραψε...

Δεν πιστευω να χαλαστηκες για αυτο που εγραψα...Μια προταση για το επομενο θεμα σου.Ενας απελπισμενος ερωτας,ενας αδιεξοδος ερωτας,και η συντριβη των ηρωων-εραστων στην καθημερηνοτητα...Αν κολλησεις καπου σου προτεινω να διαβασεις τα Γραματα Στη Ραχηλ του Παλαμα...

8/02/2006 11:38:00 pm  
Anonymous Anonymous έγραψε...

yioupiiiiiii

i malakia telika plironetai!!!!

8/03/2006 02:02:00 am  
Blogger pascal έγραψε...

λύκος: Μάλλον θα αργήσει το επόμενο θέμα μου. Είμαι σε διακοπάς.

anonymous: Μπα. Αν πληρωνόταν η μαλακία, εγώ και πολλοί γνωστοί μου θα ήμασταν πλούσιοι. Τσάμπα μαλάκες είμαστε, trust me.

8/03/2006 12:47:00 pm  
Anonymous Anonymous έγραψε...

Καλα να περασεις φιλε...

8/03/2006 04:41:00 pm  
Anonymous Anonymous έγραψε...

tha mas leipseis...kales diakopes!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

8/04/2006 12:28:00 am  
Blogger angeliki marinou έγραψε...

Απαιχτη η "τριλογία", τα ειλικρινέστερα συγχαρητήριά μου. Η πλοκή ήταν αριστοτεχνικά υφασμένη, κρατούσε το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος (απορώ ρε παιδιά πώς όλοι το μαντέψατε). Απίστευτη η σεκάνς των τελευταίων σκηνών, μου προκάλεσε έντονα σωματικά συμπτώματα (αυτά που φαντάζεστε). "Ζωντανή" λογοτεχνία.

Μπράβο.

8/11/2006 04:12:00 pm  
Anonymous Anonymous έγραψε...

Και γαμώ τις μυθοπλασίες μαν...

:)

8/16/2006 11:41:00 pm  

Post a Comment

<< Πάτησέ με

« Κεντρική Σελίδα | Καλοκαιρινές διακοπές (2) » | Καλοκαιρινές διακοπές » | You don’t fool me » | Σόμερβιλ » | Ι will fix you » | Ignorance is bliss » | In Mickey We Trust » | Μπαμπά » | Neeeeeeeext » | Ο γάμος της Μαρίας »