Γενέθλιο

Οι «Αμπελοφιλοσοφίες» κλείνουν δυο χρόνια διαδικτυακής παρουσίας.

Το σκεφτόμουν εδώ και μια βδομάδα τι να γράψω γι’ αυτή την περίσταση. Αυτό που νομίζω ότι αρμόζει περισσότερο είναι ένα «ευχαριστώ». Σε όσους σχολίασαν εδώ μέσα, σε όσους ταυτίστηκαν μ’ αυτά που διάβασαν, σε όσους διαφώνησαν, σε όσους απόρησαν, σιχτίρισαν, έβρισαν.
Ένα ακόμα μεγαλύτερο ευχαριστώ σε όσους είχα την τιμή να γνωρίσω και από κοντά- δεν χρειάζεται να τους απαριθμήσω, γνωρίζουν αυτοί ποιοι είναι.
Πριν από δυο μήνες περίπου, ήμουν στο τσακ να τα παρατήσω. Με είχαν ξενερώσει ένα- δυο πράγματα/ καταστάσεις. Δεν το έκανα. Είναι μια συνήθεια πλέον αυτό το blog, όπως ο καφές και το τσιγάρο το πρωί. Μια καλή συνήθεια όμως, η οποία αξίζει να συνεχίσει να υπάρχει.

Αν ήταν πάντως να κάνω μια μπλογκοευχή, σβήνοντας την τούρτα με τα δύο κεράκια, θα ήταν να ξαναρχίσουν να γράφουν ο mcfly και ο averel.

Οι «Αμπελοφιλοσοφίες», από αυτό το μήνα, θα είναι και μόνιμη στήλη (μιας σελίδας), στο περιοδικό MAX. Θα υπάρχουν εκεί, φαντάζομαι, όσο τους ταιριάζω και όσο μου ταιριάζουν. Ήταν κι’ αυτό ένα βήμα που έπρεπε να γίνει.
Όχι τόσο για μένα, αλλά για τον pascal.

Αυτά.

PS. Δίπλα μου κοιμάται μια Γυναίκα.