Aυτολογοκρισία

Eίναι φορές που θες να τραβήξεις μια σφαλιάρα στο σύμπαν και να σου γυρίσει και το άλλο μάγουλο και να του τραβήξεις ακόμα μία.
(Αρχίζουμε με γκρίνια και σαφή προσπάθεια εντυπωσιασμού. Κλισέ από τα λίγα και τα δύο. Προφανώς ο συγγραφεύς είναι είτε δημοσιογράφος είτε θα ήθελε να είναι. Δεν ξέρω ποιο είναι χειρότερο)
Κάπως έτσι αισθάνομαι τον τελευταίο καιρό. Πιο συχνά κι’ απ’ ότι ανταλλάζει τηλέφωνα με γκόμενους η Paris Hilton.
(Εδώ έχουμε το απαραίτητο name dropping. Προσοχή: άλλο να γράφεις Καζαντζίδης και άλλο Paris Hilton. Εντάξει;)
Ευτυχώς που το συρταράκι του dvd έχει κολλήσει και αναγκάζομαι να βλέπω συνέχεια το high fidelity. Δεν προσπαθώ να το ξεκολλήσω. Σκέφτομαι να αγοράσω ένα ακόμα dvd player και παρακαλάω να κολλήσει το συρταράκι την ώρα που θα έχω δει για εξηκοστή τέταρτη φορά το 24 hours party people.
(Εδώ συνεχίζεται το name dropping με ονόματα ταινιών- μην μας πάρουν και για αμόρφωτους, έτσι; Προσέξτε ότι και οι δύο αυτές ταινίες έχουν γίνει καλτ, με ότι συνεπάγεται ο όρος. Είναι εμφανής η προσπάθεια του συντάκτη του κειμένου να δείξει ότι ανήκει σε μια πεφωτισμένη ελίτ).
Μια ακόμα ευχαρίστησή μου είναι να κοιτάζω στα μάτια τον περιπτερά όταν αγοράζω προφυλακτικά. Κάθε φορά που τον κοιτάζω, δείχνει να ντρέπεται. Ίσως γνωρίζει και ο ίδιος, όπως εγώ, ότι ό,τι και να κάνει η φάτσα του θα είναι όσο γελοία μπορεί να είναι μια φάτσα που θυμίζει τον Χάμφρει Μπόγκαρτ μετά από χυλόπιτα. Είναι, δηλαδή, εντελώς εξωπραγματική.
(Εδώ έχουμε την ομαλή εισαγωγή του θέματος “sex”. Το πιο σημαντικό είναι όμως η σάτιρα ενός υπαρκτού προσώπου με βάση την εξωτερική του εμφάνιση. Πολύ εύκολο και έξυπνο κόλπο. Δείχνει αφενός ότι ο γραφών έχει αυστηρά κριτήρια ως προς την εμφάνιση των άλλων και υπονοεί ότι ο ίδιος είναι ελκυστικός).
Τις πουτάνες τις έκοψα εδώ και δυο χρόνια. Πολλά λεφτά για το τίποτα. Από τότε που τα μαυράκια πίσω από την πλατεία δημαρχείου χάλασαν κι’ αυτά, το μόνο αξιοπρεπές πληρωμένο γαμήσι σ’ αυτή την πόλη το απολαμβάνεις όταν σε γαμάει η ίδια.
(Πιο ευθεία αναφορά στο σεξ, με μια δόση κυνισμού και ελευθεριότητας. Ενισχύει το προφίλ του περπατημένου, του μπασμένου στα κόλπα. Η γκρίνια βέβαια συνεχίζεται, σε μη προσωπικό επίπεδο αυτή τη φορά).
Η μύτη μου πονάει λίγο. Φταίει μάλλον το ότι έπεσα με τα μούτρα χθες πάνω σ’ έναν αλβανό. Ο αλβανός κράταγε ένα μαχαίρι και κάτι έλεγε το οποίο δεν μπορούσα να καταλάβω. Δυστυχώς, όταν πήγα να του ρίξω κεφαλιά στο στομάχι, αυτός προχώρησε προς το μέρος μου με αποτέλεσμα να μην προλάβω να σκύψω όσο έπρεπε.
(Αναφορά σε μειονότητες και στερεοτυπικά τους "χαρακτηριστικά". Είναι πιασάρικο γιατί δείχνει ότι έχεις το θάρρος της γνώμης σου και δεν σε νοιάζει αν οι άλλοι σε αποκαλέσουν ρατσιστή. Εξίσου χρήσιμα και τα στοιχεία της βίας και του πόνου)
Τελικά, δεν αισθάνομαι καθόλου άσχημα που διαβάσατε μέχρι εδώ. Θεωρώ ότι έχετε πολύ χρόνο να ξοδέψετε. Επίσης, δεν με νοιάζει καθόλου που μπορεί να πιστέψατε ότι αισθάνομαι οργή ή λύπη. Απλά προβάλατε σ’ εμένα τα δικά σας συναισθήματα. Πάω να συνεχίσω την υπέροχη ζωή μου. Εσείς μη φύγετε.
(Φινάλε με ανατροπή. Εγγυημένη επιτυχία.Τέλος, ο υποβιβασμός του αναγνώστη αποτελεί έναν εύκολο τρόπο για να τον κάνεις να αντιδράσει συναισθηματικά στο κείμενό σου)

Όλο το παραπάνω κείμενο, εντός και εκτός παρενθέσεως, είναι σκουπίδι και- φυσικά- δικό μου.
Ηοpe you enjoyed it.