Jenna Jameson B&W

Τον bruce τον πρωτοδιάβασα όταν κάποτε έγραψε ότι είμαι ψιλομαλάκας. Και δεν μου άρεσε καθόλου. Γιατί αν το έψαχνε λίγο παραπάνω θα καταλάβαινε ότι υποτίμησε το μέγεθος της μαλακίας μου.
Τέλος πάντων, του το συγχώρεσα και άρχισα να τον διαβάζω. Όχι κάθε μέρα γιατί θα με έπιανε η νοσταλγία του λιωσίματος, αλλά συχνά- πυκνά.
Σιγά- σιγά κατάλαβα ότι παρόλο το macho προφίλ του και τα εκλεπτυσμένα μπινελίκια του, πρόκειται για μια κλασσική περίπτωση καλού παιδιού, από αυτά που θα ήθελα να παντρευτεί η πρώτη μου ξαδέρφη, η Αννούλα. Η αδερφή μου παντρεύτηκε το Μάιο- τη βόλεψα.
Μετά έμαθα (από τον ληξιάρχη macmanus) ότι ο bruce είναι και μπλογκόλιθος. Δηλαδή ανήκει σ’ εκείνη την κατηγορία bloggers που είναι πιο πάνω από τους υπόλοιπους, τα απλά μπλογκοστουρνάρια και μπλογκοχαλίκια. Το γεγονός αυτό μου έκοψε κάπως τη φόρα. Εκεί δηλαδή που τον διάβαζα και έλεγα «μα τι μαλακίες είν’ αυτές» σκεφτόμουν ότι «ρε, γιατί αρέσει στους άλλους και όχι σ’ εμένα; μήπως δεν έχω χιούμορ;».
Πράγματι, δεν έχω χιούμορ και δεν είμαι και μπλογκόλιθος. Δεν ζηλεύω όμως. Αλλά, διάολε, θα ήθελα κι’ εγώ να είχα ξεκινήσει ένα site όπως το Crack Hitler.
Όλα αυτά τα γράφω γιατί ψάχνω απεγνωσμένα την έγχρωμη βερσιόν αυτής της φωτογραφίας. Σας παρακαλώ αν την έχετε να μου τη στείλετε.