Η Λέξη

Νεκρός. Τελείως. Τόσο πολύ που δεν ζούσε δηλαδή. Σιγά το πράγμα, θα μου πείτε. Τόσοι και τόσοι πεθαίνουν κάθε μέρα. Ο κύριος Θάνατος όμως, δεν περίμενε ποτέ ότι θα πεθάνει.
Ήταν μια συνηθισμένη αποστολή. Ντύθηκε (όχι ότι ότι τον έβλεπαν συχνά αλλά το έκανε για καθαρά προσωπικούς λόγους), πήρε το δρεπάνι του και βγήκε στη λεωφόρο. Επόμενος στόχος, σύμφωνα με τη λίστα που του έστειλε ο Μάγκας, ένας νεαρός. Δεν συγκράτησε όνομα. Δεν είχε σημασία.
Έφτασε στον τρίτο όροφο του νοσοκομείου. Στην εντατική. Άναψε ένα τσιγάρο (το κάπνισμα σκοτώνει, χα) και τον πλησίασε. Αυτός, άνοιξε τα μάτια του και τον κοίταξε.
Ωχ, άλλο ένα φρικιό που με βλέπει πριν τον πάρω. Κοίτα να δεις που θα τον πιάσει η πάρλα και θα χάσω και το ματσάκι.
«Κύριε;», του είπε
«Μη μιλάς. Θα πεθάνεις»
«Κύριε. Δεν θα πεθάνω. Δε νομίζω ότι θα πεθάνω»
«Τι δε νομίζεις ρε ετοιμοθάνατε; Με βλέπεις φάτσα κάρτα. Είμαι ο Θάνατος. Δε χωράει καμιά αμφιβολία περί αυτού»
«Είστε και φαίνεστε. Δε νομίζω όμως ότι θα πεθάνω. Είστε εσείς που θα πεθάνετε σήμερα»
Πάει, τού ‘ χει σαλέψει του άμοιρου
«Να σου πω ρε φίλε, μην το κάνεις θέμα. Ούτε που θα το καταλάβεις»
«Ούτε κι’ εσύ. Πίστεψέ με»
«Εντάξει, εντάξει. Με καθυστερείς. Κλείσε τα μάτια σου καλύτερα γιατί το φως που θα δεις ίσως να σε πονέσει»
«Κύριε, ξέρω τη Λέξη. Θα την πω και θα ζήσω. Κι’ εσύ θα πεθάνεις στη θέση μου»
Η Λέξη. Αδύνατον! Δεν υπάρχει η Λέξη. Δεν μπορεί. Δεν…
«Κύριε, ακούστε με»
Την είπε. Όντως. Τσουχτερό λευκό φως και τέλος. Νεκρός πια, ο Θάνατος είδε με την άκρη του ματιού του τον αντικαταστάτη του να του γνέφει σαρκαστικά.
Σιγά ρε μορφονιέ. Θα πήξεις. Σκατοδουλειά ήταν, χέστηκα

Τη Λέξη, δεν τη γνωρίζω. Θα σας την έγραφα αν την ήξερα, πιστέψτε με. Υποψιάζομαι πάντως ότι αρχίζει από άλφα. Αγάπη; Mπα. Απεργία; Ούτε. Μήπως αυτοκίνητο; Αεκάρα;
Μια άκομψη λύση πάντως είναι να έχετε ένα λεξικό μαζί σας και να αρχίσετε να πετάτε λέξεις που αρχίζουν από άλφα, μπας και τη βρειτε στην τύχη, πριν ο Θάνατος τελειώσει τη δουλειά του. Aν μου εμπιστεύεστε το μη θανατό σας βέβαια. Παραδέχομαι ότι μπορεί και να κάνω λάθος και να αρχίζει π.χ από κάπα.
Κουραφέξαλα; Χμ… Κουμουνισμός; Μπα, δοκιμασμένα πράγματα. Καπιταλισμός; Το ίδιο. Καραμανλής; Ε, υπάρχει τουλάχιστον η πιθανότητα να πεθάνει ο Θάνατος από τα γέλια.
Μια άλλη εκδοχή είναι να σας επισκεφτεί στα βαθιά γεράματα, να τον δείτε, να του χαμογελάσετε και να πείτε (στον εαυτό σας):
«Καλώς τον. Ήρθε η ώρα μου να φύγω. It was fun»
Ούτε κουμουνισμοί, ούτε καπιταλισμοί, ούτε αυτοκίνητα, ούτε καραμανλήδες, ούτε τίποτα.