Έμαθα πως είσαι Λιάγκας

(ή Πώς έχασα πέντε χιλιάδες ευρώ)

Όταν πήγαινα τρίτη λυκείου άκουγα ακόμα μέταλ. Και όχι μόνο άκουγα, αλλά φορούσα και κολλητά τζιν, μπλουζάκια iron maiden και τέτοια. Το μαλλί δεν μπόρεσα ποτέ να το αφήσω μέχρι τη μέση (ευχαριστώ τον πατέρα μου γι' αυτό).
Είχα εκλεγεί πρόεδρος του 15μελούς (με βοήθησαν σ’ αυτό ο φανταχτερός και το τμήμα του, χωρίς τους ψήφους τους δεν θα έβγαινα).
Μια μέρα, άνοιξη ήταν αν θυμάμαι καλά, ήρθε στο σχολείο ένας κύριος. Τσιγγάνος πρέπει να ήταν, αν κατάλαβα καλά από την προφορά του (σκούρο χρώμα πάντως, είχε). Ζήτησε τον πρόεδρο του δεκαπενταμελούς. Τον βρήκα και μου είπε ότι πουλάει κάτι εικονίτσες της Παναγίας γιατί μαζεύει χρήματα για την οχταμελή οικογένειά του. Τον πίστεψα. Το γεγονός ότι είχε ένα χέρι, βοήθησε φυσικά πολύ. Χτύπησε το κουδούνι για μέσα. Του είπα να περιμένει λίγο. Πήρα μερικά χρήματα από το ταμείο του σχολείου (μικρό ποσό) και του τα έδωσα. Οι άλλοι ήταν στις αίθουσες. Τις εικονίτσες τις κράτησα κάτω από το θρανίο. Δεν μου πήγαινε να τις μοιράσω. Σκέφτηκα να τις δώσω στον θεολόγο μας κι’ ας τις έκανε αυτός ό,τι γούσταρε. Την επόμενη μέρα έκανα κοπάνα.
Την ημέρα που έλειπα γιατί είχα γκόμενα και έκανα κοπάνα για να πάμε για καφέ και χαμούρεμα σε κάνα παρκάκι, συνέβη το εξής: κάποια ηλίθια κοριτσάκιατου γυμνασίου που συστεγαζόταν με το λύκειό μας και έκαναν γυμναστική την ώρα που με είδαν να μιλάω στον τύπο, ανέφεραν το γεγονός στη γυμνασιάρχη τους (μια κακάσχημη πενηντάρα που αν δεν είχε κόμπλεξ κατωτερότητας τότε εγώ είμαι ο μπάτμαν), λέγοντας, πάνω κάτω, ότι «ένα παιδί από το λύκειο πήρε ναρκωτικά». Είδαν εμένα δηλαδή να δίνω χρήματα και να παίρνω το σακουλάκι με τις εικονίτσες και συμπέραναν ότι το αγαπημένο μου gadget είναι μια σύριγγα.
Η γυμνασιάρχης, ως ντιπ για ντιπ ηλίθια και αγάμητη, κάλεσε την αστυνομία. Έγινε χαμός. Έψαχναν να με βρουν. Δεν υπήρχαν κινητά τότε, πήραν στο σπίτι. Το σήκωσε η μάνα μου και, περιττό να σας το πω, κόντεψε να μείνει στον τόπο. Εν ολίγοις, βγήκε η βρώμα ότι είμαι ναρκομανής. Φυσικά, η παρεξήγηση λύθηκε. Αλλά η βρώμα πήρε κάμποσο καιρό μέχρι να ξεπλυθεί.
Το να διαδίδεις φήμες σήμερα είναι τόσο εύκολο όσο ήταν και πριν από εκατό χρόνια. Μόνο που πλέον η κλίμακα έχει αλλάξει. Παλιά η βρώμα απλωνόταν τοίχο- τοίχο, τώρα απλώνεται οθόνη- οθόνη (τηλεόρασης ή υπολογιστή), σελίδα-σελίδα (εφημερίδας ή περιοδικού).
Παλιά είχες θείτσες να κουτσομπολεύουν στις αυλές (τά ‘μαθες για την προκομμένη της Τασίας;), σήμερα, οι αντίστοιχες «θείτσες» τα λένε στον καφέ του ντακάπο, σε chat rooms, σε μπλογκς. Δεν παγκοσμιοποιείται μόνο η οικονομία, αλλά και η λάσπη.
Διαφορά στην πράξη αυτή καθαυτή της συκοφαντίας δεν υπάρχει. Τα αίτια παραμένουν τα ίδια και δεν είναι άλλα από τη μαλακία που κουβαλάει ο καθένας στον εγκέφαλό του. Τα αίτια αυτής της μαλακίας μπορεί να διαφέρουν, αλλά υποψιάζομαι ότι, σίγουρα, υπάρχει ένα κοινό αίτιο, που υπήρχε το ’50, υπάρχει και σήμερα. Μπορεί να είναι η έλλειψη μητρικής/πατρικής φροντίδας. Ίσως είναι η αγαμία. Ίσως πάλι η έλλειψη αυτοπεποίθησης. Ίσως να μην αρκούν σε μερικούς οι δικές τους ζωές και να θέλουν να ζουν τις ζωές των άλλων. Mπορεί να σιχαίνονται τις δικές τους ζωές. Είναι κι’ αυτό μια κάποια λύση. Από το να γίνεις καταθλιπτικός, καλύτερα κουτσομπόλης.
Δεν ξέρω, δεν είμαι σίγουρος.
Σήμερα πάντως, περισσότερο από ποτέ, το «κουτσομπολιό» (βλέπε συγκαλυμμένη συκοφαντία) ενθαρρύνεται, εμπορευματοποιείται και αποτελεί τρόπο ζωής (life style). Όχι μόνο λόγω της ύπαρξης πάμπολλων μέσων για τη διάδοσή του, αλλά λόγω και των media, που αναπαράγοντας ένα σωρό ειδήσεις για τη ζωή του ενός και του άλλου σταρίσκου, περνούν το μήνυμα ότι «μπορούμε να λέμε ό,τι θέλουμε και μπορεί μετά ο άλλος, αν θέλει, να μας διαψεύσει». Φυσικά, αν είσαι νορμάλ άνθρωπος , δεν μπορείς να αναλλώνεσαι στη διάψευση συκοφαντιών. Έχεις κι’ άλλες δουλειές να κάνεις, σε αντίθεση με το 90% των συκοφαντών που είναι αργχόσχολοι. Οπότε, μόνο και μόνο λόγω έλλειψης χρόνου, η μάχη είναι άνιση.
Διαβάζει λοιπόν το δεκαπεντάχρονο ότι η Σούλα Παρτουλίδου παράτησε τον άντρα της γιατί τον έπαιρνε από τον κουμπάρο του και, αυτόματα, νομιμοποιείται στον άπλαστο ακόμα εγκέφαλό του η διασπορά φημών, χωρίς καμιά προσπάθεια διασταύρωσης της αλήθειας. Απλά για τη δημιουργία εντυπώσεων και να περνάει η ώρα βρε αδερφέ.
Κατηγορούν πολλοί τον Λιάγκα και τον κάθε Λιάγκα. Κύριοι, ο Λιάγκας κάνει τη δουλειά του. Και την κάνει πολύ καλά. Εμείς, οι υπόλοιποι, τι κάνουμε για να μην βρίσκει έδαφος ο Λιάγκας, η Λαμπίρη, η Τατιάνα και ο κάθε δημοσιογράφος που φλερτάρει επικίνδυνα με τον κιτρινισμό; Τίποτα. Τους επιβραβεύουμε με τα νούμερα της AGB και υιοθετούμε τις πρακτικές τους στην καθημερινότητά μας.
Επειδή τα blogs αποτελούν, σε μεγάλο βαθμό, μια μικρογραφία της κοινωνίας μας, βλέπω κι’ εδώ μια κουτσομπολίστικη/ συκοφαντική διάθεση. Μόνο που εδώ, καθώς οι ιστολόγοι είναι οι περισσότεροι καλοί χειριστές του λόγου και άνω του μετρίου ευφυίας, το κακόβουλο κουτσομπολιό-συκοφαντία ονομάζεται «κριτική», «χαβαλές», «αστείο», ακόμα και «μελέτη της ανθρώπινης συμπεριφοράς». Και μόλις πας να τους κάνεις κριτική, σε κατηγορούν ότι δεν είσαι αρκετά cool κι’ ότι δεν έχεις χιούμορ κι' άλλες τέτοιες coolαμάρες.
Την επόμενη φορά που μια βδέλλα πάει να τραφεί από το αίμα σας, μη διστάσετε. Λιώστε την. Γιατί για κάθε βδέλλα που σας κολλάει επιτυχώς, υπάρχουν άλλες δέκα που περιμένουν στη γωνία.

PS. Πριν από δυο βδομάδες μια φίλη και μπλόγκερ με ειδοποίησε για την ύπαρξη ενός blog στο οποίο υπήρχαν γυμνές φωτογραφίες μου και συκοφαντικά κείμενα. Το είχε φτιάξει μια πρώην μου. Ζήτησα αμέσως τη βοήθεια δικηγόρου και, τελικά, της τη χάρισα αναγκάζοντάς την να σβήσει απλά το blog της. Με το που θα πέσει οποιοδήποτε τέτοιο κρούσμα στην αντίληψή σας, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να ειδοποιήσετε τον άμεσα θιγόμενο. Αν είστε εσείς ο άμεσα θιγόμενος, μόλις κερδίσατε πέντε χιλιάδες ευρώ. Τόσο είναι το ελάχιστο ποσό που σας επιδικάζεται σε τέτοιες περιπτώσεις. Καθόλου άσχημα για ένα ερασιτεχνικό shooting, δε νομίζετε;
PS2. Πάρτε και κάτι από Paradise Lost, για να κουνήσουμε και λίγο τα κεφάλια οι "παλιοί" και "πρώην" μεταλάδες (κλικ στο βελάκι).

"This is erased I promise not a trace
This is erased I promise no delay not a trace"