Ληγμένο

Πάω να ανανεώσω το διαβατήριό μου. Εφορία. Δύο παράβολα, σύνολο 51 ευρώ. Δύο διαφορετικά γραφεία, συνολικά δεκαπέντε λεπτά της ώρας. Πάω αστυνομικό τμήμα. Ουρά δέκα άτομα. Δυο ρωσίδες, δυο μαύροι, δύο παππούδες, μια γιαγιά, ένας μεσήλικας, ένας φοιτητής καλών τεχνών και ένας απροσδιορίστου ηλικίας, με γκρι κουστούμι φθινοπωρινό και μαύρα γυαλιά. Τις ρωσίδες τις κατάλαβα από την πρώτη στιγμή ότι ήταν ρωσίδες. Tις ευχαριστώ. Εύκολο να τις καταλάβεις. Τους παππούδες και τη γιαγιά, εύκολο επίσης. Το φοιτητή καλών τεχνών τον κατάλαβα γιατί φορούσε κάτι αμπεχωνέ και είχε το χαμένο βλέμμα του καλλιτέχνη που συμπληρώνει υπεύθυνη δήλωση και μετά βίας κρατιέται να μη ζωγραφίσει στο χαρτί. Ο απροσδιορίστου ηλικίας πάλι ήταν αυτό: απροσδιορίστου ηλικίας.
Περίμενα μία ώρα περίπου. Μπαίνω μέσα με το ύφος του πηγμένου που έχει και άλλες δουλειές (τρομάρα του). Πόσες μέρες κάνει να εκδοθεί;, ρωτάω. Γύρω στις πέντε κύριε, μου απαντάει ένας συνομήλικος αστυνομικός. Δεν θα με προλάβετε, λέω. Τι εννοείτε κύριε; Θα ταξιδέψω χωρίς διαβατήριο. Φεύγω οπωσδήποτε Δευτέρα για Δανία. Δεν θα προλάβετε μέχρι τότε. Αυτό λέω κι’ εγώ, γεια σας. Δεν θα κάνετε την αίτηση αφού είστε εδώ; Όχι, έχω δουλειά. Kάποια άλλη φορά. Χαίρετε.
Φεύγω. Γυρίζω στη δουλειά και παίρνω τηλέφωνο στην πρεσβεία της Δανίας, μετά από παρότρυνση ενός πραγματικά ευφυούς και καπάτσου ανθρώπου. Κανονικά δεν μπορείτε να μπείτε στη χώρα χωρίς έγκυρο διαβατήριο ή ταυτότητα νέου τύπου, ακούω. Το ξέρω, λέω. Αλλά πρέπει οπωσδήποτε να κάνω αυτό το ταξίδι. Ο λόγος είναι τόσο σοβαρός- μεταξύ αστείου και σοβαρού- που μάλλον θα πρέπει να τον πω σε κάποιον προϊστάμενό σας, απάντησα στη γραμματέα. Με περνάει σε έναν τύπο που δεν μιλούσε παρά ελάχιστα ελληνικά. Συνεννοηθήκαμε στα Αγγλικά. Του εξήγησα, κατάλαβε. Ανέλαβε να ειδοποιήσει τον εκεί έλεγχο διαβατηρίων και να μου επιβεβαιώσει μέσω φαξ ότι όλα θα είναι ok.
Αυτά. Τελικά, όταν το ελληνικό κράτος σε καθυστερεί, υπάρχει πάντα η περίπτωση να σε διευκολύνει κάποιος άνθρωπος. Έστω και αλλοεθνής. Τον ευχαριστώ. Από Τρίτη και για 4 μέρες θα είμαι Στρούερ και Κοπεγχάγη. Χαίρομαι.