Μήτσος
Ο Μήτσος, που λέτε, δεν ήταν ποτές του κακός άνθρωπος. Από αυτούς, δηλαδή, που ξέρεις ότι μέχρι να φύγεις για δυο λεπτά από το γραφείο να πας στην τουαλέτα, θα σου έχουν φάει τη μισή τυρόπιτα. Όχι. Καλός ήταν. Πάντα.
Παρασκευή βράδυ. Ο Μήτσος, είχε μείνει κοτσάνι. Μόνος του. Ούτε φίλοι διαθέσιμοιγια καμιά βολτίτσα ούτε τίποτα. Για γκόμενα, δεν το συζητάμε. Για να το πούμε κομψά, πιο πολύ πηδάει ένας ανάπηρος με βρογχοκήλη, παρά το τσουτσούνι του Μήτσου.
Εκεί που χάζευε στο ίντερνετ κάτι τσοντοσάιτ, μπαίνει και στο chat να κόψει κίνηση. Στα πρώτα δύο δευτερόλεπτα, του μιλάει κάποιος. «LadyBlue» το nick της. Του Μήτσου, «Mitsos»,
LadyBlue: Είμαι σκατά
Mitsos: Γιατί ρε συ; (Όπα, γκομενάκι...για να δούμε)
LadyBlue: Με παράτησε ο γκόμενός μου. Μόλις πριν μία ώρα. Είμαι χάλια
Mitsos: Ε, εντάξει, συμβαίνουν αυτά (Τι μας λες κι’ εμάς που έχουμε να σταυρώσουμε γκόμενα από τα 17)
LadyBlue: Θες νά ‘ ρθεις σπίτι μου; Τώρα; Θέλω παρέα.
Mitsos: Δεν νομίζω ότι πρέπει
LadyBlue: Κωλώνεις. Ok, κλείνω
Mitsos: Σταμάτα. Γράψε μου τη διεύθυνση, τον όροφο και το όνομα στο κουδούνι.
Ωραία. Απογοητευμένη είναι. Θα μου κάτσει.
Ξεκίνησε και έφτασε στην πολυκατοικία. Είχε κάνει μπάνιο, φόρεσε τα- κατά τη γνώμη του- πιο κολακευτικά του ρούχα, έβαλε και λίγο Armani άρωμα παραπάνω. Χτύπησε το κουδούνι. Ακούστηκε μια αντρική φωνή.
«Ναι;»
Δεν μπορεί, θα έκανα λάθος.
Δεν απάντησε. Κοίταξε ξανά το χαρτάκι που είχε σημειώσει τα στοιχεία της LadyBlue και το κουδούνι.
Δέσποινα. Αυτό είναι.
Ξαναχτυπάει.
«Παρακαλώ;», αντρική φωνή πάλι.
«Ναι, εεε, είμαι ο Μήτσος»
«Στον τρίτο. Πρώτο διαμέρισμα όπως βγαίνεις από το ασανσέρ αριστερά».
Φτάνει. Του ανοίγει ένας τριανταπεντάρης, φαλακρός, ψωμωμένος.
«Πέρνα»
«Ε, δεν...»
«Πέρνα σου λέω»
«Κοίτα, αν πρόκειται για τη γυναίκα σου ή τη γκόμενά σου ή την αδερφή σου εγώ...»
«Σταμάτα. Κάτσε, εδώ. Περίμενε. Φέρνω ποτό. Τι πίνεις;»
«Βότκα με λεμόνι»
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Και μετά παντρεύτηκαν, έκαναν δύο παιδιά και έζησαν αυτοί καλά κι’ εμείς καλύτερα. Happy ending.
Ε, αφού αυτό θέλουν οι περισσότεροι για να γουστάρουν μια ταινία, βιβλίο, ιστορία κ.λπ κ.λπ, ορίστε.
ΠΑΡΤΕ ΤΟ, ανάξιοι προδότες της πολυπλοκότητας της ζωής και της ανθρώπινης φύσης. ΞΕΝΕΡΩΤΟΙ.
Παρασκευή βράδυ. Ο Μήτσος, είχε μείνει κοτσάνι. Μόνος του. Ούτε φίλοι διαθέσιμοιγια καμιά βολτίτσα ούτε τίποτα. Για γκόμενα, δεν το συζητάμε. Για να το πούμε κομψά, πιο πολύ πηδάει ένας ανάπηρος με βρογχοκήλη, παρά το τσουτσούνι του Μήτσου.
Εκεί που χάζευε στο ίντερνετ κάτι τσοντοσάιτ, μπαίνει και στο chat να κόψει κίνηση. Στα πρώτα δύο δευτερόλεπτα, του μιλάει κάποιος. «LadyBlue» το nick της. Του Μήτσου, «Mitsos»,
LadyBlue: Είμαι σκατά
Mitsos: Γιατί ρε συ; (Όπα, γκομενάκι...για να δούμε)
LadyBlue: Με παράτησε ο γκόμενός μου. Μόλις πριν μία ώρα. Είμαι χάλια
Mitsos: Ε, εντάξει, συμβαίνουν αυτά (Τι μας λες κι’ εμάς που έχουμε να σταυρώσουμε γκόμενα από τα 17)
LadyBlue: Θες νά ‘ ρθεις σπίτι μου; Τώρα; Θέλω παρέα.
Mitsos: Δεν νομίζω ότι πρέπει
LadyBlue: Κωλώνεις. Ok, κλείνω
Mitsos: Σταμάτα. Γράψε μου τη διεύθυνση, τον όροφο και το όνομα στο κουδούνι.
Ωραία. Απογοητευμένη είναι. Θα μου κάτσει.
Ξεκίνησε και έφτασε στην πολυκατοικία. Είχε κάνει μπάνιο, φόρεσε τα- κατά τη γνώμη του- πιο κολακευτικά του ρούχα, έβαλε και λίγο Armani άρωμα παραπάνω. Χτύπησε το κουδούνι. Ακούστηκε μια αντρική φωνή.
«Ναι;»
Δεν μπορεί, θα έκανα λάθος.
Δεν απάντησε. Κοίταξε ξανά το χαρτάκι που είχε σημειώσει τα στοιχεία της LadyBlue και το κουδούνι.
Δέσποινα. Αυτό είναι.
Ξαναχτυπάει.
«Παρακαλώ;», αντρική φωνή πάλι.
«Ναι, εεε, είμαι ο Μήτσος»
«Στον τρίτο. Πρώτο διαμέρισμα όπως βγαίνεις από το ασανσέρ αριστερά».
Φτάνει. Του ανοίγει ένας τριανταπεντάρης, φαλακρός, ψωμωμένος.
«Πέρνα»
«Ε, δεν...»
«Πέρνα σου λέω»
«Κοίτα, αν πρόκειται για τη γυναίκα σου ή τη γκόμενά σου ή την αδερφή σου εγώ...»
«Σταμάτα. Κάτσε, εδώ. Περίμενε. Φέρνω ποτό. Τι πίνεις;»
«Βότκα με λεμόνι»
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Και μετά παντρεύτηκαν, έκαναν δύο παιδιά και έζησαν αυτοί καλά κι’ εμείς καλύτερα. Happy ending.
Ε, αφού αυτό θέλουν οι περισσότεροι για να γουστάρουν μια ταινία, βιβλίο, ιστορία κ.λπ κ.λπ, ορίστε.
ΠΑΡΤΕ ΤΟ, ανάξιοι προδότες της πολυπλοκότητας της ζωής και της ανθρώπινης φύσης. ΞΕΝΕΡΩΤΟΙ.
36 Comments:
α-χα...
και ξανά Α-ΧΑ...
Ρέ το Μήτσο το τυχεράκια... αποκαταστάθηκε. Αλοίμονο σε μάς...
έγραψες... (μα πάλι;;;)
δεν το περίμενα ποτέ από εσένα πως θα δημοσιοποιούσες τις λεπτομέρειες της γνωριμίας μας και της σχέσης μας με αυτόν τον άνανδρο τρόπο
ναι, χαμένο κορμί και περνάει ζάχαρη.
manifesto: εσύ φταις που με χώρισες :PPP
ε, δεν υποφερεσαι πια
:p
Pascal σ'αγαπάω και θέλω να διαβάσω την συνέχεια!
jamella: thanks
macmanus: mac, αν υπενίσσεσαι ότι πιτσιρικίζω, ε, ναι το ομολογώ. Θέλω κι' εγώ να βγάλω βιβλίο στου μαραθιά και να τα κονομήσω χοντρά :P
πως να μη σε χωρίσω πασκάλ
όταν σε γνώρισα ήσουν ψωμομένος, τώρα είσαι αδύνατος και χλωμός
pascal θα σου στελνω ταπερακια για να μην γκρινιαζει ο μανιφεστος
^^
εσύ με κατάντησες έτσι. σεξ σού' λεγα γω, μαγιακόφσκι διάβαζες εσύ. Ε, τι να κάνω κι' εγώ, μαράθηκα. μόνη μου ελπίδα ο μαραθιά πλέον.
jamella: ευχαριστώ βρε. μου χρειάζονται ομολογουμένως μερικά παραπάνω κιλά.
αυτο το συννεφο με παντελονια εχει κλεισει σπιτια!
[κανε παραγγελιες για ντελιβερυ πασκαλ μου και μη στεναχωριεσαι..:p]
άστα αυτά πασκάλ γιατί θα γράψω ποστ για τότε που σε έπιασα στο κρεβάτι με τον ljungberg και θα γίνει της nonprivatelife
jamella: τ' είναι αυτό το σύννεφο πάλι;
manifesto: χα. ό,τι και να δείξεις, θα με κάνεις ανάρπαστο :P
Α, mani. αφού έγραψε ο bruce ότι εγώ είμαι ψιλομαλάκας και το βρήκε, θα ισχύει και αυτό που έγραψε για τον ljungberg ότι είναι gay. Το ρεπορτάζ ρεπορτάζ. Κακά τα ψέματα...
ποιημα του μαγιακοφσκι.
υπαρχει και μικρη συλλογη με τον τιτλο αυτον.ξετρυπωσε την, εμενα δεν μ αρεσει ο μαγιακοφκσι αλλα εχω το συγκεκρομενο γιατι εχει τρελα εξωφυλλο, απο αυτα που τα κοιταω με τις ωρες και φευγω, παω..
"σύννεφα με παντελόνια" πάντως ονομάζεται η μπάντα που ξεκίνησε η δήμητρα καραμπεροπούλου, το ακορντεόν των πυξ-λαξ, όταν έφυγε απ' αυτούς. Μέτριοι είναι, μη δίνεις σημασία. Και ο μαγιακόφσκι το ίδιο.
οκεικ, ο μαγιακοφκσι δεν μ αρεσει , τους αλλους που ειπες δεν τους ξερω καν, κερδισες και μπονους κεικ ανα 3 ταπερακια ..χα
Ρε γαλάτη, και τι σόι αξιοπιστία έχει μια σουηδέζα ψωνισμένη μοντέλα; ε; μου λές;
εντάξει γαλάτη. μ' έπεισες. μάλλον δεν είμαι κι' εγώ ψιλομαλάκας τελικά. shit.
ε , ποτε δεν ειναι αργα να γινει μια καλη αρχη
:PppP
Δεν κάνει να γράφουμε για τους gay γιατί είναι πούστηδες. Και θα πάνε σίγουρα στην κόλαση με τον Dan Brown αλαμπρατσέτα που λέει και η θεία μου η Χρυσούλα.
Σώσε την ψυχή σου καλό μου παιδί και μην γράφεις για πούστηδες, αλλά για αληθινούς άντρες!
jamella: κάτι ξέρεις εσύ, e;
:PPP
ιφιμέδεια: μα δεν τά μαθες; λένε πολλοί ότι δεν υπάρχουν πλέον αληθινοί άντρες. και το γράφουν κιόλας.
γαλάτης: καλύτερα χοντρομαλάκας παρά ψιλομαλάκας.
Το ξέρω καλέ μου Πσχάλη. Διάβασα ένα mucho ποστ...
ιφιμέδεια: όποιος γράφει ότι και καλά είναι άντρακλας, έχει κάνει το πρώτο βήμα στο να χάσει τον αντρισμό του.
Μακ, έγραψες!
mirandolina: καλησπέρα
Pantws Pascal thigeis kai ena sovarotato koinwniko provlima ,diladi ti monaksia twn megaloupolewn pou wthei tous anthrwpous stis gnwrimies mesw internet kai oxi mesw allwn "fysiologikwn" methodwn.Ti lew pali vradiatika
Ε, άι σιχτήρ πια!
Δεν τρώγεσαι!
χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
Και μετά την επιτυχία του 1ου μέρους θα βγει και sequel. "Μήτσος returns: το ταξίδι στην Καζαμπλάνκα" με την απελπισμένη προσπάθεια του Μήτσου να συγκεντρώσει χρήματα για αλλαγή φύλου.
Το δεύτερο αυτό μέρος θα διατηρεί το χαρακτήρα της κομεντί αλλά παράλληλα θα αποτελεί μια τολμηρή κοινωνική τομή - καταγγελία για την ανάλγητη κοινωνία μας που δεν επιτρέπει στο Μήτσο να χαρεί τον έρωτά του.
Στο τέλος όμως θα έχει (και πάλι) happy end:
(o Μήτσος κλαίει. Ο Ladyblue του χαιδεύει τα μαλλιά)
L: Τι έχεις Μήτσο μου και κλαις;
Μ: (κλαψ, κλαψ) Δεν θα μπορέσω ποτέ να γίνω γυναίκα. Για σένα. Το ήθελα για σένα. Μπουχουχουχου...
(σιωπή. μουσική με βιολιά)
L: Τόσα χρόνια είμαστε μαζί Μήτσο και τόσο λίγο με ξέρεις; Εγώ σε αγάπησα για αυτό που είσαι και δεν περιμένω να αλλάξεις τίποτα για χατήρι μου. Σε αγάπησα και θα σε αγαπώ για τον εαυτό σου και μόνο. Για πάντα.
(author's message! ακολουθεί κορύφωση μουσικής. Ο Μήτσος πέφτει μέσα σε λυγμούς στην αγκαλιά του Ladyblue.)
Η ταινία κλείνει με τους δυο τους με χαβανέζικα πουκαμισάκια να περιμένουν το αεροπλάνο για να πανε για διακοπές και όχι εγχειρήσεις. Προτεινόμενη μουσική υπόκρουση καθώς θα πέφτουν οι τίτλοι τέλους: ρέγγε ή σάλσα.
εγώ δεν ισχυρίστηκα ποτέ πως ο ljungberg δεν είναι gay ...
Αν ο μητσος δεν ηταν εξ'αρχης γκευ(ασχετως του οτι δεν το'χε συνηδειτοποιησει)δε θα'χε σκουριασει.Τρυπες να το βαλεις βρισκεις,οταν ψαχνεις για κατι παραπανω αρχιζουν τα προβληματα..
kala Death Price, proti fora akouo antra na to fonazi oti theli na pantrefti.....
anonymous: siga to prototypo thema...
CD: :PPP
άσωτος: με τόσα, δεν περνάω καν έξω από τα γραφεία σας
mpampakis: σου δίνω το ελεύθερο να συνεχίσεις την ιστορία στο νεογένηητο μπλογκ σου
manifesto: δεν είπα ποτέ το αντίθετο
death price: καλά ρε, μούτρα είναι αυτά για γάμο;
wilhem: δεν υπάρχει εξ' αρχής gay.
Έχω γνωρίσει που.. που έκοβαν τιμολόγιο στον πελάτη και ήταν Κυρίες κι έχω γνωρίσει κυρίες που ήτανε που... ως την ψυχή. Μην την ψάχνεις. Βρες κάποια άλλη ανάλυση να κάνεις. Ας πουμε την λέξη ανθρωπιά και Άνθρωπος.
Nice idea with this site its better than most of the rubbish I come across.
»
Especially I like the first site. But other links are informative too, if you are interested check all those links.http://indexmachine.info/1904.html and http://google-machine.info/461.html
Post a Comment
<< ΠάÏηÏΠμε