Abelofilosofia
H εποχή που ζούμε δεν είναι η «Information Age». Eίναι η εποχή της αντρικής σεξουαλικής ανορεξίας και ανικανότητας. Στην αμερικανική διαφήμιση του Βιάγκρα, αναφέρεται ότι το 1/3 των ανδρών πάσχουν από «δυσλειτουργία στύσης», λόγω υψηλής αρτηριακής πίεσης, καρκίνου του προστάτη, διαβήτη κ.λ.π κ.λ.π. Αρχίδια. Ο πραγματικός φταίχτης είναι ο κακώς εννοούμενος φεμινισμός. Οι γυναίκες έχουν ξεχάσει πώς να κάνουν τους άντρες να αισθάνονται άντρες και κάνουν ακριβώς το αντίθετο- τους κλέβουν την αντρική τους ταυτότητα.
Ο φεμινισμός έχει δημιουργήσει ένα «power struggle». Oι γυναίκες παιρνουν το ρόλο των αντρών και ωθούν τους άντρες να πάρουν το δικό τους. Στο χώρο εργασίας, το να δέχεσαι την «υποταγή» σε μια γυναίκα- προϊστάμενο, είναι απολύτως αποδεκτό και λογικό. Στον ερωτικό όμως τομέα, ένας άντρας που δέχεται διαταγές από μια γυναίκα παύει να είναι άντρας και- προφανώς- δεν μπορεί και να λειτουργήσει ως άντρας. Βλέπει στο πρόσωπο της γκόμενάς του τη μαμά του και αισθάνεται σαν παιδί. Ένα παιδί μπορεί να παίζει, να γελάει, να περνάει καλά. ΔΕΝ ΠΗΔΑΕΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΓΑΠΑΕΙ ΕΡΩΤΙΚΑ.
Η δύναμη είναι συνώνυμο της αρσενικής ταυτότητας. Ανίκανος σημαίνει «αδύναμος». Δεν λες ποτέ ότι μια γυναίκα είναι «ανίκανη» σεξουαλικά. Μπορείς να μπεις ότι είναι «στείρα» ή «ψυχρή». Ένας άντρας δεν μπορεί να αγαπήσει, αν δεν έχει δύναμη. Εκφράζει την αγάπη του εξασκώντας τη δύναμή του. Σήμερα, πολλές γυναίκες, με το ηλίθιο σκεπτικό τους, προσπαθούν να αποσπάσουν με κάθε είδους τεχνάσματα τη δύναμη από τον άντρα, και μετά αναρωτιούνται γιατί δεν τις αγαπάει- πηδάει- φροντίζει. Ενώ, την ίδια ενέργεια, θα μπορούσαν να τη χρησιμοποιήσουν πολύ πιο αποδοτικά, και για τους δύο.
Η χειρονομία ενός άντρα που ανοίγει την πόρτα για μια γυναίκα (αρκεί να μην το κάνει συνέχεια φυσικά), δείχνει, με πολύ απλό τρόπο, πώς θα έπρεπε να είναι οι σχέσεις ανάμεσα στα δύο φύλλα. Φυσικά και το ξέρουμε ότι μια γυναίκα μπορεί να ανοίξει την πόρτα από μόνη της. Αλλά όταν το κάνει αυτό ένας άντρας, επιβεβαιώνει τη θηλυκότητά της και τη γοητεία της. Αυτού του είδους η ανταλλαγή, το να παραδίνει η γυναίκα τη δύναμή της σε έναν άντρα ως ανταλλαγή της αγάπης του, είναι το θεμέλιο της ετεροσεξουαλικότητας. Το (καλό) sex, δεν είναι παρά μια επιβεβαίωση και έκφραση αυτής της ανταλλαγής.
Σήμερα, κανένα από τα φύλλα δεν αισθάνεται ότι η ταυτότητά του επιβεβαιώνεται, κανένα δεν ωριμάζει συναισθηματικά. Οι περισσότεροι άντρες αισθάνονται περιττοί και ανίκανοι, και οι περισσότερες γυναίκες αισθάνονται unwanted και unloved. Φταινε και οι δύο- εξίσου.
Ο φεμινισμός έχει δημιουργήσει ένα «power struggle». Oι γυναίκες παιρνουν το ρόλο των αντρών και ωθούν τους άντρες να πάρουν το δικό τους. Στο χώρο εργασίας, το να δέχεσαι την «υποταγή» σε μια γυναίκα- προϊστάμενο, είναι απολύτως αποδεκτό και λογικό. Στον ερωτικό όμως τομέα, ένας άντρας που δέχεται διαταγές από μια γυναίκα παύει να είναι άντρας και- προφανώς- δεν μπορεί και να λειτουργήσει ως άντρας. Βλέπει στο πρόσωπο της γκόμενάς του τη μαμά του και αισθάνεται σαν παιδί. Ένα παιδί μπορεί να παίζει, να γελάει, να περνάει καλά. ΔΕΝ ΠΗΔΑΕΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΓΑΠΑΕΙ ΕΡΩΤΙΚΑ.
Η δύναμη είναι συνώνυμο της αρσενικής ταυτότητας. Ανίκανος σημαίνει «αδύναμος». Δεν λες ποτέ ότι μια γυναίκα είναι «ανίκανη» σεξουαλικά. Μπορείς να μπεις ότι είναι «στείρα» ή «ψυχρή». Ένας άντρας δεν μπορεί να αγαπήσει, αν δεν έχει δύναμη. Εκφράζει την αγάπη του εξασκώντας τη δύναμή του. Σήμερα, πολλές γυναίκες, με το ηλίθιο σκεπτικό τους, προσπαθούν να αποσπάσουν με κάθε είδους τεχνάσματα τη δύναμη από τον άντρα, και μετά αναρωτιούνται γιατί δεν τις αγαπάει- πηδάει- φροντίζει. Ενώ, την ίδια ενέργεια, θα μπορούσαν να τη χρησιμοποιήσουν πολύ πιο αποδοτικά, και για τους δύο.
Η χειρονομία ενός άντρα που ανοίγει την πόρτα για μια γυναίκα (αρκεί να μην το κάνει συνέχεια φυσικά), δείχνει, με πολύ απλό τρόπο, πώς θα έπρεπε να είναι οι σχέσεις ανάμεσα στα δύο φύλλα. Φυσικά και το ξέρουμε ότι μια γυναίκα μπορεί να ανοίξει την πόρτα από μόνη της. Αλλά όταν το κάνει αυτό ένας άντρας, επιβεβαιώνει τη θηλυκότητά της και τη γοητεία της. Αυτού του είδους η ανταλλαγή, το να παραδίνει η γυναίκα τη δύναμή της σε έναν άντρα ως ανταλλαγή της αγάπης του, είναι το θεμέλιο της ετεροσεξουαλικότητας. Το (καλό) sex, δεν είναι παρά μια επιβεβαίωση και έκφραση αυτής της ανταλλαγής.
Σήμερα, κανένα από τα φύλλα δεν αισθάνεται ότι η ταυτότητά του επιβεβαιώνεται, κανένα δεν ωριμάζει συναισθηματικά. Οι περισσότεροι άντρες αισθάνονται περιττοί και ανίκανοι, και οι περισσότερες γυναίκες αισθάνονται unwanted και unloved. Φταινε και οι δύο- εξίσου.
0 Comments:
Post a Comment
<< ΠάÏηÏΠμε