Τάνταλος

Ούτε το νερό χάνεται στο χώμα όταν σκύβει να πιει, ούτε τα κλαδιά τα παίρνει ο αέρας όταν απλώνει το χέρι του να κόψει τους καρπούς τους. Πίνει και τρωει ώσπου να χορτάσει, μα το επόμενο κιόλας λεπτό ξαναπεινάει και ξαναδιψάει. Η τιμωρία του είναι να χάνει το χρόνο του ικανοποιώντας ορέξεις οι οποίες αναζωπυρώνονται αμέσως. Ο Τάνταλος είναι ο Σίσυφος και ο δικός του βράχος είναι η επιθυμία.